In Memoriam

In Memoriam

Arno Wentink

Arno Wentink

4 juni 1946 – 21 augustus 2015

21 augustus 2015 overleed op 69 jarige leeftijd Arno Wentink, bestuurslid  van De Gravenruiters.

Het was Arno die de term ´specifieke talenten´ bij De Gravenruiters heeft geïntroduceerd. Noem het geen ´gehandicapte´ was zijn mening, iedereen heeft talenten.

Arno toonde altijd belangstelling voor zijn medemens: positief, openstaand voor de ander, ontvankelijk voor kansen en op zoek naar mogelijkheden. Maar ook zeker kritisch, dat moet gezegd worden. Het moest wel gaan om de mens en niet om het middel: geld. Als het niet ging zoals hij dat voelde, liet hij dat zien, non-verbaal.

Arno heeft de Saxion hogescholen verbonden aan De Gravenruiters en onder zijn leiding is de SROI analyse uitgevoerd. Dat was compleet nieuw voor De Gravenruiters en erg belangrijk om ‘de buitenwereld’ duidelijk te kunnen maken wat deze club maatschappelijk kan betekenen. Het maatschappelijk rendement, daar ging Arno voor.

De visie, die in 2014 door de organisatie is ontwikkeld en vastgelegd, te weten:  bij De Gravenruiters komen ieders kwaliteiten tot hun recht en mag je jezelf zijn is mede met ondersteuning en inbreng van Arno tot stand gekomen.

Mensen met specifieke talenten de kans geven, mensen in hun eigenwaarde eren. Dit is voor Arno Wentink van groot belang geweest in zijn leven en voor zijn inzet en betrokkenheid bij De Gravenruiters.

Kwaliteiten van mensen tot z’n recht laten komen, dat is wat Arno eigenlijk altijd heeft gedaan voor anderen. Niet het geld maar het maatschappelijk effect is belangrijk, wij horen het hem nog zeggen.

Arno was een boeiend mens met visie en betrokkenheid bij de medemens. Zijn inzet en betrokkenheid blijven een voorbeeld voor De Gravenruiters.

We zullen bij De Gravenruiters Arno Wentink nooit vergeten!

Gebaseerd op de tekst van Bram Vermeulen:

Arno je hebt een steen verlegd,  in een rivier op aarde.
Nu weet ik en weten wij dat jij nooit zal zijn vergeten.
Jij leverde het bewijs van je bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

Mans Koenderink

Mans Koenderink

21 augustus 2015 overleed op 78 jarige leeftijd Mans Koenderink, oud-bestuurslid  van De Gravenruiters.

Soms lopen mensen uit je leven,
maar als je echt van ze houdt,
laten ze voetstappen achter in je hart.

Dit stond te lezen in zijn rouwbrief, en wij weten zeker dat Mans Koenderink bij ons allen voetstappen heeft achtergelaten.

Ruim 40 jaar maakt De Gravenruiters in Almelo het paardrijden mogelijk  voor mensen met specifieke talenten. Hierin heeft Mans 30 jaar een actieve rol gespeeld.  Vrijwel  vanaf de oprichting van stichting De Gravenruiters was Mans samen met zijn goede vriend Roel Vos zeer betrokken. Eerst door hand-en- spandiensten te verlenen en door het vervoer te regelen voor diverse ruitertjes. Zo haalde hij jarenlang elke zaterdag onze Albert op om hem te laten paardrijden, eerst bij de Bosrand en later bij de Ponderosa.

Met zijn ervaring als manager van Holland Signaal, later Thalens speelde hij ook als bestuurslid een vooraanstaande rol. Zo was hij eind jaren tachtig betrokken bij de oprichting en ontwikkeling van het ‘Meidenproject’ waarin meisjes met ‘sociaal/emotionele problematiek’ met en door paarden hun weerbaarheid en talenten ontwikkelen. Uniek is de verbinding met het ‘Aangepast paardrijden’. Door een assisterende rol dragen de meiden bij aan het paardrijden voor mensen met specifieke talenten en niet onbelangrijk, ze krijgen een kans om verantwoordelijkheid en talenten te ontwikkelen buiten de kaders van het project. Deze formule lijkt nu heel gewoon en we doen het nog steeds, maar we durven vast te stellen dat dit te danken is aan het goede fundament onder deze manier van werken, mede dankzij Mans.

Mensen met specifieke talenten de kans geven, om samen met een paard een fijne tijd te beleven. Mensen in hun eigenwaarde eren. Dat is voor Mans van groot belang geweest in zijn leven maar vooral, voor zijn inzet en betrokkenheid bij De Gravenruiters.

Om te onderstrepen dat we de inzet en verbondenheid van Mans zeer waarderen, hebben we in 2006 bij het in gebruik nemen van de rijtent zijn naam hieraan verbonden: ‘De Mans Koenderinkhal’. Bij het feestelijke moment was Mans niet aanwezig, dit liet hij over aan zijn vriend Roel Vos, een mooie duo.

Bij De Gravenruiters is Mans een groot voorbeeld geweest voor velen. Na zijn eigen bestuursfuncties bleef Mans betrokken. Het hooi dat van zijn weiland afkwam, schonk hij aan De Gravenruiters en hij zorgde ervoor dat De Gravenruiters haar afval jaren zonder rekening kon afvoeren. Mans deed wat nodig was, niet opzichtig of opvallend wel nuttig en ondersteunend.

De gesprekken met Mans gingen vaak over zijn Gravenruiters en dan kwam natuurlijk de ontwikkelingen in de organisatie ter sprake en ook het enorme bedrag dat nodig is voor onze nieuwbouwplannen. Voor Mans stond in die gesprekken één ding als een paal boven water: “met dat geld komt het wel goed”.

Mans Koenderink, een bescheiden, wijs en geweldig inspirerend mensenmens! Wij bedanken hem voor zijn inzet en betrokkenheid, zijn betrouwbaarheid en belangstelling.

Mans vaarwel, we zullen je bij De Gravenruiters nooit vergeten.

Roel Vos

Roel Vos

Op 20 september 2014 is, 4 dagen na zijn 85e verjaardag, overleden Roel Vos, mede oprichter en eerste en ere- voorzitter van De Gravenruiters.

Roel, wiens hele leven gekenmerkt werd door een grote betrokkenheid bij de kwetsbare medemens in zijn naaste omgeving (in het bijzonder de gehandicapten), was de initiatiefnemer t.a.v. het aangepast ponyrijden in Almelo.

Met als basis de 3 pony’s waarop toen zijn nog jonge dochter en 2 zoons reden, gaf hij in manege ‘de Bosrand’ gelegenheid aan de eerste ruitertjes van, wat later heette, De Gravenruiters.

Met zijn onderwijservaring, als adjunct directeur van zijn ‘Ambachtsschool De Riet’, speelde hij, ook jaren als bestuurslid, een vooraanstaande rol in het Landelijke bestuur van de opleiding van instructeurs en instructrices voor ‘Aangepast Ponyrijden’ in Arnhem. Een opleiding, die ook De Gravenruiters- instructrices hebben gevolgd en nog volgen.

De vriendelijke en attente Roel was een graag geziene gast tijdens de lessen op zaterdag. De Gravenruiters zijn veel dank verschuldigd aan deze markante persoonlijkheid.

Hij ruste in vrede!